Η Ολλανδική σχολή ποδοσφαίρου είναι μια από τις κορυφαίες, αν όχι η κορυφαία σχολή στην ιστορία του αθλήματος. Μπορεί οι Άγγλοι να θεωρούνται προπάτορες του αθλήματος, αλλά οι Ολλανδοί είναι η αιτία αυτού που βλέπουμε εμείς στις μέρες μας. Το Total Football του Μίχελς έπεσε πάνω στο μπλόκο της Δυτικής Γερμανίας στο Μουντιάλ του 74′. Τέσσερα χρόνια μετά η ομάδα του Χάπελ δεν τα κατάφερε κόντρα στη διοργανώτρια Αργεντινή. Η ομάδα που αποθέωσε το ποδόσφαιρο, είχε χρωστούμενα με την ιστορία. Δέκα χρόνια μετά το Μουντιάλ της Αργεντινής, «ξεχρέωσε» έχοντας στον πάγκο τον άνθρωπο που ανήγαγε το ποδόσφαιρο σε επιστήμη, τον Ρίνους Μίχελς!
Η Ολλανδία επιστρέφει στο Euro 2020. Δες όλα τα στοιχήματα για τους “οράνιε” (ΚΛΙΚ ΕΔΩ)!
Στα χέρια του Μίχελς βρέθηκε μια ασύλληπτη φουρνιά παικτών στην καλύτερη δυνατή ηλικία. Με εξέχουσα μορφή τον Μάρκο Φαν Μπάστεν, υπήρξαν παίκτες που συγκαταλέγονται στη λίστα των κορυφαίων όλων των εποχών, όπως ο Ρουντ Γκούλιτ, ο Φρανκ Ράικαρντ και ο Ρόναλντ Κούμαν. Επίσης υπήρχαν παίκτες με άφθονο ταλέντο όπως ο Τζόνι Μπόσμαν, ο Άρον Βίντερ και ο νυν τεχνικός της Εθνικής Ελλάδος, Γιον Φαν’τ Σχιπ. Μέρος της δικαίωσης για τους «οράνιε» και τον Μίχελς, ήταν ότι σήκωσαν το τρόπαιο μέσα στη Δυτική Γερμανία, στη χώρα που έχασαν τον τελικό του 74′!
Η Ελλάδα δεν μπόρεσε να βρεθεί στην τελική φάση του 1988. Είχε μια αξιοπρεπή πορεία στα προκριματικά μένοντας δεύτερη πίσω από τους Ολλανδούς, στο 5ο γκρουπ, αφήνοντας πίσω της Ουγγαρία, Πολωνία και Κύπρο. Για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ξεχώρισαν στα προκριματικά οι Νίκος Αναστόπουλος και Δημήτρης Σαραβάκος, ενώ πολύτιμη ήταν η συμβολή των Λάκη Παπαϊωάννου, Τάσου Μητρόπουλου, Ανδρεά Μπονόβα, Κώστα Μπατσινίλα και Κώστα Αντωνίου.
Η προκριματική φάση
Τα προκριματικά διεξήχθησαν ακριβώς όπως εκείνα του 1984. Συνολικά 32 οι ομαδες, χωρισμένες σε 5 γκρουπ δυναμικότητας, με μόνο εξασφαλισμένο εισιτήριο, αυτό της Δυτικής Γερμανίας, ως οικοδέσποινας. Αναμφίβολα η είδηση των προκριματικών ήταν ο αποκλεισμός της πρωταθλήτριας Ευρώπης Γαλλίας, από την τελική φάση! Οι «τρικολόρ» δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν τα κεκτημένα αφού αρκέστηκαν μόλις στην 3η θέση του 3ου γκρουπ πίσω από Σοβιετική Ένωση και Ανατολική Γερμανία και πάνω από τις Ισλανδία και Νορβηγία. Αίσθηση προκάλεσε και η πρόκριση της Ιρλανδίας, σε όμιλο που ήταν μαζί με το Βέλγιο και τη Βουλγαρία, κατά τα άλλα τα υπόλοιπα 5 γκρουπ δεν είχαν εκπλήξεις.
Οι βαθμολογίες και τα αποτελέσματα:
1ο Γκρουπ
| 1 |  Ισπανία |
6 | 5 | 0 | 1 | 14 | 6 | +8 | 10 | Προκρίθηκε | – | 1–0 | 2–0 | 5–0 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 | Ρουμανία | 6 | 4 | 1 | 1 | 13 | 3 | +10 | 9 | 3–1 | – | 4–0 | 5–1 | ||
| 3 |  Αυστρία |
6 | 2 | 1 | 3 | 6 | 9 | −3 | 5 | 2–3 | 0–0 | – | 3–0 | ||
| 4 |  Αλβανία |
6 | 0 | 0 | 6 | 2 | 17 | −15 | 0 | 1–2 | 0–1 | 0–1 | – |
2ο Γκρουπ
| 1 |  Ιταλία |
8 | 6 | 1 | 1 | 16 | 4 | +12 | 13 | Προκρίθηκε | – | 2–1 | 3–0 | 3–2 | 5–0 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 |  Σουηδία |
8 | 4 | 2 | 2 | 12 | 5 | +7 | 10 | 1–0 | – | 0–1 | 2–0 | 1–0 | ||
| 3 |  Πορτογαλία |
8 | 2 | 4 | 2 | 6 | 8 | −2 | 8 | 0–1 | 1–1 | – | 0–0 | 2–2 | ||
| 4 |  Ελβετία |
8 | 1 | 5 | 2 | 9 | 9 | 0 | 7 | 0–0 | 1–1 | 1–1 | – | 4–1 | ||
| 5 |  Μάλτα |
8 | 0 | 2 | 6 | 4 | 21 | −17 | 2 | 0–2 | 0–5 | 0–1 | 1–1 | – |
3ο Γκρουπ
| 1 |  Σοβ. Ένωση |
8 | 5 | 3 | 0 | 14 | 3 | +11 | 13 | Προκρίθηκε | – | 2–0 | 1–1 | 2–0 | 4–0 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 |  Αν. Γερμανία |
8 | 4 | 3 | 1 | 13 | 4 | +9 | 11 | 1–1 | – | 0–0 | 2–0 | 3–1 | ||
| 3 |  Γαλλία |
8 | 1 | 4 | 3 | 4 | 7 | −3 | 6 | 0–2 | 0–1 | – | 2–0 | 1–1 | ||
| 4 |  Ισλανδία |
8 | 2 | 2 | 4 | 4 | 14 | −10 | 6 | 1–1 | 0–6 | 0–0 | – | 2–1 | ||
| 5 |  Νορβηγία |
8 | 1 | 2 | 5 | 5 | 12 | −7 | 4 | 0–1 | 0–0 | 2–0 | 0–1 | – |
4ο Γκρουπ
| 1 |  Αγγλία |
6 | 5 | 1 | 0 | 19 | 1 | +18 | 11 | Προκρίθηκε | – | 2–0 | 3–0 | 8–0 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 |  Γιουγκοσλαβία |
6 | 4 | 0 | 2 | 13 | 9 | +4 | 8 | 1–4 | – | 3–0 | 4–0 | ||
| 3 | Βόρεια Ιρλανδία | 6 | 1 | 1 | 4 | 2 | 10 | −8 | 3 | 0–2 | 1–2 | – | 1–0 | ||
| 4 |  Τουρκία |
6 | 0 | 2 | 4 | 2 | 16 | −14 | 2 | 0–0 | 2–3 | 0–0 | – |
5ο Γκρουπ
| 1 |  Ολλανδία |
8 | 6 | 2 | 0 | 15 | 1 | +14 | 14 | Προκρίθηκε | – | 1–1 | 2–0 | 0–0 | 4–0 [α] | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 |  Ελλάδα |
8 | 4 | 1 | 3 | 12 | 13 | −1 | 9 | 0–3 | – | 2–1 | 1–0 | 3–1 | ||
| 3 |  Ουγγαρία |
8 | 4 | 0 | 4 | 13 | 11 | +2 | 8 | 0–1 | 3–0 | – | 5–3 | 1–0 | ||
| 4 |  Πολωνία |
8 | 3 | 2 | 3 | 9 | 11 | −2 | 8 | 0–2 | 2–1 | 3–2 | – | 0–0 | ||
| 5 |  Κύπρος |
8 | 0 | 1 | 7 | 3 | 16 | −13 | 1 | 0–2 | 2–4 | 0–1 | 0–1 | – |
6ο Γκρουπ
| 1 |  Δανία |
6 | 3 | 2 | 1 | 4 | 2 | +2 | 8 | Προκρίθηκε | – | 1–1 | 1–0 | 1–0 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 |  Τσεχοσλοβακία |
6 | 2 | 3 | 1 | 7 | 5 | +2 | 7 | 0–0 | – | 2–0 | 3–0 | ||
| 3 | Ουαλία | 6 | 2 | 2 | 2 | 7 | 5 | +2 | 6 | 1–0 | 1–1 | – | 4–0 | ||
| 4 |  Φινλανδία |
6 | 1 | 1 | 4 | 4 | 10 | −6 | 3 | 0–1 | 3–0 | 1–1 | – |
7ο Γκρουπ
| 1 |  Ιρλανδία |
8 | 4 | 3 | 1 | 10 | 5 | +5 | 11 | Προκρίθηκε | – | 2–0 | 0–0 | 0–0 | 2–1 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 | Βουλγαρία | 8 | 4 | 2 | 2 | 12 | 6 | +6 | 10 | 2–1 | – | 2–0 | 0–1 | 3–0 | ||
| 3 |  Βέλγιο |
8 | 3 | 3 | 2 | 16 | 8 | +8 | 9 | 2–2 | 1–1 | – | 4–1 | 3–0 | ||
| 4 |  Σκωτία |
8 | 3 | 3 | 2 | 7 | 5 | +2 | 9 | 0–1 | 0–0 | 2–0 | – | 3–0 | ||
| 5 |  Λουξεμβούργο |
8 | 0 | 1 | 7 | 2 | 23 | −21 | 1 | 0–2 | 1–4 | 0–6 | 0–0 | – |
Η τελική φάση
Οκτώ ομάδες πήραν τα «χρυσά» εισιτήρια για την τελική φάση που έλαβε χώρα στη Δυτική Γερμανία και φιλοξενήθηκε σε 8 πόλεις. Η διοργανώτρια συμμετείχε άνευ προκριματικών (5η συμμετοχή), ενώ την πλαισίωσαν η ΕΣΣΔ (5 συμμετοχή), η Ισπανία (4η συμμετοχή), η Ολλανδία (3η συμμετοχή), η Αγγλία (3η συμμετοχή), η Ιταλία (3η συμμετοχή), η Δανία (3η συμμετοχή) και η πρωτάρα Ιρλανδία.
Οι ομάδες χωρίστηκαν σε δύο γκρουπ πολύ υψηλής δυναμικότητας. Η οικοδέσποινα Δυτική Γερμανία βρέθηκε στο 1ο, μαζί με τις Ιταλία, Ισπανία και Δανία. Τελικά πολύ πιο εύκολα από ότι πολλοί ανέμεναν, η Γερμανοί και οι Ιταλοί πήραν την πρόκριση, αφήνοντας 3η την Ισπανία των Μίτσελ και Μπουτραγκένιο, ενώ η Δανία απογοήτευσε με τη μηδενική συγκομιδή της.
Ο 2ο όμιλος είχε περισσότερες συγκινήσεις. Όλα μπλέχτηκαν την πρώτη αγωνιστική με την Αγγλία να χάνει από την Ιρλανδία και την Ολλανδία από την ΕΣΣΔ. Πλέον για τους «οράνιε» το ματς με την Αγγλία ήταν μονόδρομος και ήλπιζαν σε γκέλα των Ιρλανδών. Έγιναν και τα δύο. Οι Ιρλανδοί έμειναν στο 1-1 με την ΕΣΣΔ ενώ η Ολλανδία με σόου του Φαν Μπάστεν που πέτυχε χατ – τρικ κέρδισε με 3-1 την Αγγλία και έπαιξε τα ρέστα της κόντρα στην Ιρλανδία. Το γκολ το Κιφτ στο 82′ χάρισε την νίκη πρόκριση στους Ολλανδούς που πέρασαν ως 2οι πίσω από τους Σοβιετικούς που νικώντας την Αγγλία πέρασαν ως πρώτοι, αφήνοντας τους Άγγλους τελευταίους στο απόλυτο μηδέν…
Ημιτελικοί
Τα ημιτελικά διεξήχθησαν στις 21 και 22 Ιουνίου στις πόλεις του Αμβούργου και της Στουτγκάρδης. Πρώτος χρονικά, ήταν αυτός στο «Φολκσπαρκστάντιον» του Αμβούργου, ανάμεσα στη Δυτική Γερμανία και την Ολλανδία. Ένας αγώνας που έφερε μνήμες σε όλους. Όλοι πήγαν 14 χρόνια πίσω όταν η Γερμανία του Μπεκενμπάουερ επικράτησε της ομάδας του Μίχελς στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου με τον Φόγκτς να «κλειδώνει» τον Κρόιφ. Ο Μίχελς είχε ξανά απέναντί του τον Μπεκενμπάουερ, αλλά αυτή τη φορά ως κόουτς. Υπήρχε η αίσθηση ότι ο νικητής του ζευγαριού αυτού, θα έπαιρνε και το τρόπαιο και δεν ήταν λάθος αυτή η αίσθηση. Οι Γερμανοί στο 55′ της αναμέτρησης, βρέθηκαν μπροστά στο σκορ με εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Ματέους. Η απάντηση των Ολλανδών ήρθε 19 λεπτά μετά. Ο Ίγκνα έδειξε την άσπρη βούλα και ο Κούμαν δεν λάθεψε, νίκησε τον Ίμελ και έφερε στα ίσα το ματς. Οι 56,115 που βρέθηκαν στο γήπεδο άρχισαν να πιστεύουν ότι το ματς οδεύει προς παράταση. Κάποιος όμως είχε αντίρρηση και με γκολ στο 88′ έστειλε την Ολλανδία στον τελικό, ξορκίζοντας τον «δαίμονα» του 74′ σε πρώτη φάση… Το όνομα αυτού, Μάρκο Φαν Μπάστεν.
Ο δεύτερος ημιτελικός ήταν ανάμεσα στην πάντα ισχυρή Σοβιετική Ένωση των Λιτόφτσενκο, Προτάσοφ, Μπελάνοφ και Αλεϊνίκοφ και στην προ εξαετίας Παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία των Μπαρέζι, Μαλντίνι, Αλτομπέλι, Βιάλι και Αντσελότι! Στο κατάμεστο «Νεκερστάντιον» της Στουτγκάρδης οι Σοβιετικοί με χρυσούς σκόρερ τους μετέπειτα παίκτες του Ολυμπιακού Λιτόφτσενκο (58′) και Προτάσοφ (62′) επικράτησαν με 2-0 και βρέθηκαν σε έναν ακόμα τελικό στην σπουδαία ιστορία τους.
Τελικός
Η 25η Ιουνίου του 1988 είναι η σημαντικότερη στην ιστορία των «οράνιε» αφού αποτελεί την ημέρα που κατέκτησαν τον μοναδικό τίτλο της ιστορίας τους. Το «Ολυμπιαστάντιον» του Μονάχου γέμισε με κόσμο για να δει την παράσταση των παικτών του Μίχελς. Τα πράγματα ξεκίνησαν καλά για την Ολλανδία αφού βρέθηκε μπροστά στο σκορ με σκόρερ τον Γκούλιτ. Εκεί όλοι κατάλαβαν ότι το τρόπαιο δεν μπορεί να πάει σε άλλα χέρια. Αυτό ήρθε να το επιβεβαιώσει ο τεράστιος Φαν Μπάστεν με το γκολ του στο 54ο λεπτό. Μόλις ο Γάλλος Βοτρό σφύριξε τη λήξη της αναμέτρησης, το τρόπαιο βρέθηκε στα χέρια του αρχηγού Ρούντ Γκούλιτ και η ιστορία έδωσε στην Ολλανδία και στο Μίχελς κάτι που τουςς χρωστούσε. Ένα τίτλο…
Ο πρώτος σκόρερ
Ο πρώτος σκόρερ και μεγάλος πρωταγωνιστής της διοργάνωσης ήταν ο πληρέστερος σέντερ φορ στην ιστορία κατά πολλούς, ο Μάρκο Φαν Μπάστεν. Τα 5 γκολ του και η εν γένει παρουσία του στη διοργάνωση, τον ανέδειξαν πέραν από πρώτο σκόρερ και σε απόλυτη μορφή της διοργάνωσης, χαρίζοντας του την Χρυσή Μπάλα!
Η ενδεκάδα του τουρνουά
(4-3-3) Φαν Μπόκελεν (Ολλανδία) – Μπέργκομι (Ιταλία), Μαλντίνι (Ιταλία), Κούμαν (Ολλανδία), Ράικαρντ (Ολλανδία) – Τζιανίνι (Ιταλία), Βάουτερς (Ολλανδία), Ματέους (Δ. Γερμανία) – Βιάλι (Ιταλία), Γκούλιτ (Ολλανδία), Φαν Μπάστεν (Ολλανδία)
