Euro 2008: Η αρχή της απόλυτης κυριαρχίας!

Αν το 2004 αποτέλεσε χρονιά ορόσημο για τον Ελληνικό αθλητισμό και το Ελληνικό ποδόσφαιρο πιο συγκεκριμένα, το 2008 αποτέλεσε ορόσημο για το Παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Αν κάπου σε αυτή τη ζωή υπάρχει το τέλειο, στην σύγχρονη εποχή τουλάχιστον, μια ομάδα το άγγιξε. Η Ισπανία…

Φούριας ρόχας με γρήγορους και νέους παίκτες. Δες εκατοντάδες ειδικά για την Ισπανία στο Euro 2020 (ΚΛΙΚ ΕΔΩ)!

Αυτό που κατάφερε η Ισπανία, ήταν να είναι τόσο τέλεια, που ήξερες πως θα «πεθάνεις», τον τρόπο που θα συμβεί και δεν μπορούσες να κάνεις κάτι για να το αποφύγεις. Το δεχόσουν απλά. Έφερε στις μνήμες των παλαιοτέρων άλλες «απόλυτες» ομάδες, όπως η Ουγγαρία των 50’s – 60’s και η Ολλανδία του Μίχελς και του Κρόιφ. Θεωρώ ότι όλες αυτές οι σχολές συνδέονται μεταξύ τους και η μια αποτελεί την εξέλιξη της άλλης, με το αποτέλεσμα να είναι θελκτικό για τον θεατή και εφιαλτικό για τον αντίπαλο. Εκείνη η Ισπανία κατέκτησε δύο διαδοχικά Euro και ενδιάμεσα ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και δικαίως μπορεί να χαρακτηριστεί η πιο dominant ομάδα όλων των εποχών.

Για την ομάδα αυτή δεν υπήρχε ενδιάμεση κατάσταση. Είτε θα την λάτρευες, είτε θα τη μισούσες. Αυτό εξάλλου είναι και το τίμημα πολλές φορές του να είσαι ο καλύτερος. Μετά από καιρό, θέλουν να σε δουν να πέφτεις. Αυτό όμως άργησε πολύ να συμβεί. Μαζί θα δούμε το πρώτο καθοριστικό βήμα των «φούριας ρόχας» προς την απόλυτη κυριαρχία.

Είχαν περάσει 44 χρόνια από τη στιγμή που οι Ισπανοί ανέβαιναν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου, στη 2η διοργάνωση της ιστορίας, κερδίζοντας την πανίσχυρη Σοβιετική Ένωση, αφήνοντας 3η την διαστημική Ουγγαρία. Μισό σχεδόν αιώνα μετά, μια φουρνιά παικτών που θα περάσει στο πάνθεον της ιστορίας, την έφερε ξανά στην κορυφή. Με ρόστερ που αποτελούταν μεταξύ άλλων τον αρχηγό Ίκερ Κασίγιας, τον Σέρχιο Ράμος, τον Πουγιόλ, τον Ζεράρ Πικέ, τους κινητήριους μοχλούς Τσάβι και Ινιέστα, τον Φάμπρεγας, τον Τσάμπι Αλόνσο, τον Τόρες, τον Βίγια κατανοεί κανείς ότι μιλάμε για Dream Team. Πάμε να ξεδιπλώσουμε μαζί το κουβάρι, μέχρι το μεγάλο βράδυ, της 29ης Ιουνίου του 2008, όταν τα χέρια του Ίκερ Κασίγιας ήρθαν πιο κοντά στον Βιενέζικο ουρανό, σηκώνοντας το τρόπαιο!

Η πορεία της Ελλάδας

Εδώ το θέμα είναι πως βλέπει κανείς το ποτήρι. Το γεγονός ότι η Ελλάδα βρέθηκε σε back to back Εuro τελική φάση, είναι πολύ πολύ σημαντικό. Αλλά όταν μπαίνεις ως Πρωταθλήτρια Ευρώπης και στον όμιλο τερματίζεις τελευταία, με μηδενική συγκομιδή, τότε αυτό αφήνει αναμφίβολα μια πικρή γεύση. Από την απογείωση στην προσγείωση. Το δίδαγμα όμως ήταν ότι η Ελλάδα για αρκετά χρόνια θα γινόταν συνεπής στις μεγάλες διοργανώσεις και μια υπολογίσιμη αντίπαλος. Αυτό το κέρδισε και δεν της χαρίστηκε. Το 2008 η αποστολή δεν ήταν επιτυχής, αλλά είμασταν συνεπείς στο ραντεβού…

Η φάση των προκριματικών

Τα προκριματικά ξεκίνησαν αμέσως μετά το Μουντιάλ, δηλαδή τον Αύγουστο του 2006 και ολοκληρώθηκαν τον Νοέμβριο του 2007, λίγους μήνες πριν την πρώτη σέντρα. Αυτή τη φορά η διαφοροποίηση σε σχέση με το 2004 ήταν ότι οι πρώτοι δύο από κάθε γκρουπ, περνούσαν απευθείας στα τελικά, χωρίς να χρειάζονται διπλά ματς πλέι οφ.

Η Ελλάδα βρέθηκε σε απαιτητικό όμιλο μαζί με ομάδες όπως η Βοσνία, η Νορβηγία και η Τουρκία και τα πήγε περίφημα, έχοντας σε σύνολο 12 αγώνων 10-1-1! Κορυφαίες στιγμές του ομίλου τα δύο ματς με την Τουρκία. Ουδείς μπορεί να ξεχάσει παραμονή της 25ης Μαρτίου το βαρύ 1-4 μέσα στο «Γ. Καραϊσκάκης», αλλά εξίσου αξέχαστη θα μείνει και η απάντηση τον Οκτώβριο του 2007 μέσα στο «Αλί Σαμί Γέν» με το γκολ του Γιάννη Αμανατίδη να φέρνει την απόλυτη παγωμάρα στις εξέδρες… Γενικά η Ελλάδα ήταν η καλύτερη ομάδα του ομίλου και δίκαια προκρίθηκε ως πρώτη με την Τουρκία να ακολουθεί.

Φυσικά δεν μπορούσε να μην υπάρχει και κάποια ηχηρή απουσία. Σοκ προκάλεσε τότε ο αποκλεισμός της Αγγλίας που τερμάτισε 3η στον 5ο όμιλο πίσω από Κροατία και Ρωσία, ενώ σχετική εντύπωσε προκάλεσε και η απουσία της Σερβίας, η οποία έμεινε εκτός με τις Πολωνία και Πορτογαλία να περνάνε. Οι υπόλοιπες ομάδες που πήραν την πολυπόθητη πρόκριση ήταν η Ιταλία, η Γαλλία, η Τσεχία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Σουηδία, η Ρουμανία και η Ολλανδία.

Τα αποτελέσματα και η βαθμολογίες:

1ο Γκρουπ

1  Πολωνία 14 8 4 2 24 12 +12 28 Προκρίθηκαν 2–1 1–1 1-3 2–0 3–1 1–0 5–0
2  Πορτογαλία 14 7 6 1 24 10 +14 27 2–2 1–1 0–0 4–0 3–0 1–0 3–0
3  Σερβία 14 6 6 2 22 11 +11 24 [α] 2–2 1–1 0–0 1–0 1–0 3–0 1–0
4  Φινλανδία 14 6 6 2 13 7 +6 24 [α] 0–0 1–1 0–2 2–0 2–1 1–0 2–1
5  Βέλγιο 14 5 3 6 14 16 −2 18 0–1 1–2 3–2 0–0 0–0 3–0 3–0
6  Καζακστάν 14 2 4 8 11 21 −10 10 0–1 1–2 2–1 0–2 2–2 1–2 1–1
7  Αρμενία 12 2 3 7 4 13 −9 9 1–0 1–1 0–0 0–0 0–1 0–1
8  Αζερμπαϊτζάν 12 1 2 9 6 28 −22 5 1-3 0–2 1–6 1–0 0–1 1–1

2ο Γκρουπ

1  Ιταλία 12 9 2 1 22 9 +13 29 Προκρίθηκαν 0–0 2–0 2–0 1–1 2–0 3–1
2  Γαλλία 12 8 2 2 25 5 +20 26 3–1 0–1 2–0 2–0 1–0 5–0
3  Σκωτία 12 8 0 4 21 12 +9 24 1–2 1–0 3–1 3–1 2–1 6–0
4  Ουκρανία 12 5 2 5 18 16 +2 17 1–2 2–2 2–0 1–0 3–2 5–0
5  Λιθουανία 12 5 1 6 11 13 −2 16 0–2 0–1 1–2 2–0 1–0 2–1
6  Γεωργία 12 3 1 8 16 19 −3 10 1-3 0–3 2–0 1–1 0–2 3–1
7  Νήσοι Φερόες 12 0 0 12 4 43 −39 0 1–2 0–6 0–2 0–2 0–1 0–6

3ο Γκρουπ

1  Ελλάδα 12 10 1 1 25 10 +15 31 Προκρίθηκαν 1–4 1–0 3–2 2–1 2–0 5–0
2  Τουρκία 12 7 3 2 25 11 +14 24 0–1 2–2 1–0 5–0 3–0 2–0
3  Νορβηγία 12 7 2 3 27 11 +16 23 2–2 1–2 1–2 2–0 4–0 4–0
4  Βοσνία 12 4 1 7 16 22 −6 13 0–4 3–2 0–2 0–1 1-3 1–0
5  Μολδαβία 12 3 3 6 12 19 −7 12 0–1 1–1 0–1 2–2 3–0 1–1
6  Ουγγαρία 12 4 0 8 11 22 −11 12 1–2 0–1 1–4 1–0 2–0 2–0
7  Μάλτα 12 1 2 9 10 31 −21 5 0–1 2–2 1–4 2–5 2–3 2–1

4ο Γκρουπ

1  Τσεχία 12 9 2 1 27 5 +22 29 Προκρίθηκαν 1–2 1–0 3–1 2–1 1–0 7–0
2  Γερμανία 12 8 3 1 35 7 +28 27 0–3 1–0 2–1 0–0 4–0 6–0
3 Ιρλανδία 12 4 5 3 17 14 +3 17 1–1 0–0 1–0 1–0 1–1 5–0
4  Σλοβακία 12 5 1 6 33 23 +10 16 0–3 1–4 2–2 2–5 6–1 7–0
5  Ουαλία 12 4 3 5 18 19 −1 15 0–0 0–2 2–2 1–5 3–1 3–0
6  Κύπρος 12 4 2 6 17 24 −7 14 0–2 1–1 5–2 1-3 3–1 3–0
7  Σαν Μαρίνο 12 0 0 12 2 57 −55 0 0–3 0–13 1–2 0–5 1–2 0–1

5ο Γκρουπ

1  Κροατία 12 9 2 1 28 8 +20 29 Προκρίθηκαν 0–0 2–0 1–0 2–1 2–0 7–0
2  Ρωσία 12 7 3 2 18 7 +11 24 0–0 2–1 1–1 3–0 2–0 4–0
3  Αγγλία 12 7 2 3 24 7 +17 23 [α] 2–3 3–0 3–0 0–0 3–0 5–0
4  Ισραήλ 12 7 2 3 20 12 +8 23 [α] 3–4 2–1 0–0 1–0 4–0 4–1
5  ΠΓΔΜ 12 4 2 6 12 12 0 14 2–0 0–2 0–1 1–2 1–1 3–0
6  Εσθονία 12 2 1 9 5 21 −16 7 0–1 0–2 0–3 0–1 0–1 2–1
7  Ανδόρα 12 0 0 12 2 42 −40 0 0–6 0–1 0–3 0–2 0–3 0–2

6ο Γκρούπ

1  Ισπανία 12 9 1 2 23 8 +15 28 Προκρίθηκαν 3–0 1–0 2–1 2–0 1–0 4–0
2  Σουηδία 12 8 2 2 23 9 +14 26 2–0 1–1 0–0 2–1 5–0 3–1
3  Β. Ιρλανδία 12 6 2 4 17 14 +3 20 [α] 3–2 2–1 2–1 1–0 0–3 3–1
4  Δανία 12 6 2 4 21 11 +10 20 [α] 1-3 0–3 [β] 0–0 3–1 3–0 4–0
5  Λετονία 12 4 0 8 15 17 −2 12 0–2 0–1 1–0 0–2 4–0 4–1
6  Ισλανδία 12 2 2 8 10 27 −17 8 1–1 1–2 2–1 0–2 2–4 1–1
7  Λιχτενστάιν 12 2 1 9 9 32 −23 7 0–2 0–3 1–4 0–4 1–0 3–0

7ο Γκρούπ

1  Ρουμανία 12 9 2 1 26 7 +19 29 Προκρίθηκαν 1–0 2–2 3–1 6–1 2–0 3–0
2  Ολλανδία 12 8 2 2 15 5 +10 26 0–0 2–0 3–0 2–1 2–0 1–0
3  Βουλγαρία 12 7 4 1 18 7 +11 25 1–0 1–1 2–1 0–0 3–0 3–0
4  Λευκορωσία 12 4 1 7 17 23 −6 13 1-3 2–1 0–2 2–2 4–2 0–1
5  Αλβανία 12 2 5 5 12 18 −6 11 [α] 0–2 0–1 1–1 2–4 0–0 2–0
6  Σλοβενία 12 3 2 7 9 16 −7 11 [α] 1–2 0–1 0–2 1–0 0–0 2–0
7  Λουξεμβούργο 12 1 0 11 2 23 −21 3 0–2 0–1 0–1 1–2 0–3 0–3

Η τελική φάση

Το τουρνουά φιλοξενήθηκε σε δύο χώρες. Ελβετία και Αυστρία πήραν το χρίσμα με συνολικά οκτώ πόλεις και οκτώ γήπεδα να φιλοξενούν μια αναμφίβολα επιτυχημένη διοργάνωση. Στις 7 Ιουνίου ήταν η πρώτη σέντρα, στο «Σεντ Γιάκομπ Πάρκ» της Βασιλείας, με την ημιφιναλίστ του 2004 Τσεχία, να αντιμετωπίζει την διοργανώτρια Ελβετία. Τελικά οι Ελβετοί… «ψώνισαν από σβέρκο», αφού ο Σβέρκος ήταν αυτός που έκρινε την αναμέτρηση με το γκολ του στο 71′.

Στην πρώτη φάση, αυτή των ομίλων, δύο ήταν οι απογοητεύσεις. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Ελλάδα που έφυγε με μηδενική συγκομιδή, χάνοντας με 0-2 από τη Σουηδία, με 0-1 από τη Ρωσία και με 1-2 και μάλιστα με ανατροπή από την Ισπανία. Το μοναδικό τέρμα της Ελλάδας στη διοργάνωση, σημείωσε ο Άγγελος Χαριστέας. Οι Γάλλοι τερμάτισαν επίσης τελευταία, συγκεντρώνοντας μόλις ένα βαθμό, αυτόν της πρεμιέρας κόντρα στη Ρουμανία. Μετά ακολούθησαν δύο ήττες από Ολλανδία (4-1) και Ιταλία (0-2).

Οι ομάδες που πήραν τα εισιτήρια για τα προημιτελικά ήταν η Ισπανία, η Ρωσία, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Γερμανία, η Κροατία, η Πορτογαλία και η Τουρκία.

Προημιτελικά

Αναμφίβολα τα προημιτελικά δεν ήταν πληκτικά αρχής γενομένης από τον πρώτο χρονικά ημιτελικό, ανάμεσα στην Πορτογαλία και τη Γερμανία οι οποίες μας προσέφεραν ένα χορταστικό 2-3 υπέρ των Γερμανών που επανήλθαν δριμύτεροι κόντρα στους φιναλίστ του 2004.

Άγρια ομορφιά είχε και το Κροατία – Τουρκία. Μετά από το… στείρο 0-0 της κανονικής διάρκειας, οι δύο ομάδες πήγαν στην παράταση. Λίγο πριν τα πέναλτι, ο Ιβάν Κλάσνιτς έκανε το 1-0! Η Κροατία με το ενάμιση πόδι στους «4». Στις καθυστερήσεις της παράτασης όμως ο Σεμίχ πάγωσε τους Κροάτες, στέλνοντας το ματς στα πέναλτι. Οι Κροάτες ήταν σαν να σούταραν απέναντι σε τοίχο, εξ’ ου και το 1 στα 4 που τους έστειλε σπίτι τους και τους Τούρκους στα ημιτελικά.

Καρδιοχτύπι είχαν και οι άλλοι δύο προημτελικοί με το Ολλανδία – Ρωσία να κρίνεται στην παράταση με τους Ρώσουν να προκρίνονται με 1-3, ενώ τα πέναλτι χρειάστηκαν οι Ισπανοί για ρίξουν νοκ άουτ τους Ιταλούς.

Ημιτελικά

Έτσι όπως διαμορφώθηκε η τετράδα δεν ήταν δύσκολο να μαντέψει κανείς το ζευγάρι. Πολλά είχαν δει τα μάτια μας, αλλά όχι… Αυτό το ζευγάρι δεν γινόταν να μην παίξει τελικό, όπερ και εγένετο. Οι Γερμανοί έστω και με  το… στανιό (3-2) πέρασαν τους Τούρκους, ενώ οι Ισπανοί έκαναν προπόνηση κόντρα στους κουρασμένους Ρώσους, διαλύοντας τους με 3-0. Το ραντεβού είχε κλειστεί για τις 29 Ιουνίου στη Βιέννη.

Τελικός

Το «Έρνστ Χάπελ» της Βιέννης ήταν κατάμεστο για να παρακολουθήσει την τιτανομαχία. Η Ισπανία έψαχνε τον τίτλο 44 χρόνια μετά την πρώτη κατάκτηση της και η Γερμανία ήθελε να ανακτήσει τα ηνία, μετά από αρκετά χρόνια αποχής. Ο τελικός δεν ήταν από τους πλέον θεαματικούς, ούτε θα λέγαμε ότι είχε τρομερό σασπένς. Στο 33′ ο Φερνάντο Τόρες έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα και από εκεί και πέρα όλα πήραν το δρόμο τους. Ο Ροζέτι σφύριξε τη λήξη και η Ισπανία ξεκίνησε τη δική της πορεία προς την απόλυτη κυριαρχία. Την πορεία προς την ποδοσφαιρική αθανασία.

Ο πρώτος σκόρερ

Πρώτος σκόρερ και από τις μεγάλες μορφές της διοργάνωσης ήταν ο Νταβίντ Βίγια. Από τις λίγες φορές που η νικήτρια είχε και τον πρώτο σκόρερ. Ένα γκολ πίσω ακολούθησαν οι Ποντόλσκι από Γερμανία και Παβλιουτσένκο από τη Ρωσία.

Η ενδεκάδα του τουρνουά

(3-5-2) Κασίγιας (Ισπανία) – Πουγιόλ (Ισπανία), Ζιρκόφ (Ρωσία), Λαμ (Γερμανία) – Ποντόλσκι (Γερμανία), Σνάιντερ (Ολλανδία), Τσάβι (Ισπανία), Ινιέστα (Ισπανία) Φάμπρεγας (Ισπανία) – Βίγια (Ισπανία), Τόρες (Ισπανία)

Share on Facebook

Οι αποδόσεις ήταν αυτές όταν γραφόταν το άρθρο και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.

21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα